Toen ik zes maanden geleden de vraag stelde wat er gebeurt als kunstmatige intelligentie te slim wordt (lees hier deel 1 van 3), voelde dat nog als een hypothetisch vraagstuk. Een intellectuele oefening. Iets tussen technische realiteit en culturele verbeelding. De naam Skynet viel in die artikelen nog in een adem met The Terminator, als een knipoog naar Hollywoods klassieker waarin een militair AI-systeem zelfbewust wordt en besluit de mensheid van de aardbodem te vegen. Het was een referentiepunt. Het was een waarschuwing verpakt als popcultuur, een manier om het gesprek te voeren over grensoverschrijdende technologische macht zonder in sciencefiction te vervallen.
Maar in de maanden daarna gebeurde iets onverwachts: de werkelijkheid begon de fictie in te halen. Niet met daverend geweld of robotlegers, maar met stille software-updates, autonome agent-AI’s die zelfstandig taken gingen uitvoeren, medische systemen die artsen overtreffen en AI-modellen die redeneerden op een manier die we zes maanden geleden nog ondenkbaar vonden. De toekomst waarin AI niet alleen reageert maar handelt, niet alleen analyseert maar ingrijpt, komt nu niet meer op ons af via films… ze sluipt onze samenleving binnen via code.
Lees het hele achtergrondartikel op de website van HCC.
De bij dit artikel gebruikte afbeelding(en) zijn digitaal gegenereerd met behulp van kunstmatige intelligentie en vertegenwoordigen geen daadwerkelijk gefotografeerde situaties.